1. Их л зовж тэсэхгүйд хүрэх, сэтгэл бачимдан зовох, ухаан балартах - Тэнчирч үхэтхийн унатал. Гэсэр;

---

2. Хөл мэдээ алдаж энд тэнд гишгэх: согтуу тэнчирч явах (согтуу хүний гуйвж явах);

---

3. Биеэ татаж дийлэхгүй тэнцвэр алдах - Тэр хол шидсэн хүчиндээ тэнчирч очоод зураасны гадна гишгэжээ. Ц.Норжин. Монгол хэлний толь.