эг маг [хоршоо] (а. Ярихдаа ээрч, түгдрэн гацах нь; б. Түр зүүрм‎эглэх нь), эг маг гэх (сандран хэлэх үгээ мэдэхгүй, яах ч учраа олохгүй болох) - Эрдэнэ шанзав эг маг гээд яах ч учраа олохгүй байв. С.Эрдэнэ. Улаан наран.