1. Дуу чимээ гарах: дуугарвал дуу нэг, дугтарвал хүч нэг [зүйр цэцэн үг] (санаа зорилго нэгтэй гэсэн санаа), айхын чихэнд ууль дуугардаг [зүйр цэцэн үг] (хүн юмнаас айх тусам айлгах зүйл улам олон болдог гэсэн санаа);

---

2. Үг хэлэх, ярих: дуугарах өгүүлэх [хоршоо] (ярих өгүүлэх) - Бас чиний алхах гишгэх, дуугарах өгүүлэхэд бас тийм журамгүй байдалгүй тул шадар хэрэглэв. В.Инжаннаши. Хөх судар., дуугарахгүй суух (юм ярьж хэлэхгүй, дуугай суух) - Хонин сүрэг таруун хэвтэж ямаа гэр өөд цоройход цаана нь хүн дуугарав. Ч.Алагсай. Алтайн замд.