1. Зөрөлдсөн тэмцэлдсэн юманд ялах, давах, хожих: давах дийлэх [хоршоо] (чадах, ялах), сархад савнаасаа бусдыг дийлдэг [зүйр цэцэн үг] (архины муу үр нөлөө их гэсэн санаа) - Хэрэлдэвч үл дийлэх талаар, дийлэвч гэдрэг өш хураавал алдаргүй. Д.Равжаа. Зохиолын эмхэтгэл;

---

2. Юмыг үйлдэж чадах: өргөж дийлэх (өргөж хүчрэх), худалдан авч дийлэх (худалдан авч чадах);

---

3. Давж туулах, тэвчин чадах - Хас биеэ барьж дийлэн... Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа;

---

4. Нэг тийшээ хэлтийх - Хүрэн атны ачаа зөв тийшээ дийлээд байна. Яриа;

---

5. Нэг нь нөгөөгөөс хэмжээ дамжаагаар давах, хэтрэх - Тэр ч харин дэмий тал нь дийлжээ. Ж.Лодой. Бүрхэг шөнө.