1. Далбигар болох; далбигар байх: орой нь далбийх (хажуу тийш ташуу болох), толгой нь далбийх (далийх, хазайх);

---

2. [шилжсэн] Архи уун далбиганан явах, согтох - Тэр бас л далбийчихсан явна. Яриа.