
1. Цэрэг эр, цэргийн эрдэмд туршлагажсан хүн, цэргийн төгс чанар эзэмшсэн эр: дайчин баатар (байлдаан тулаанд суу алдраа өргөсөн баатар) - Энэ бол дайнд дадлагажин, дайчин баатар гэж алдаршсан Өөллөгөө ноён ажээ. Д. Намдаг. Цаг төрийн үймээн., дайчин зориг (байлдах тэмцэхэд гавшгайлсан арга ухаан, омог зориг) - Тэдэнтэй үзэлцэх юмсан гэхээс олон жилийн өмнө мартагдсан юм шиг санагдаж байсан дайчин зориг нь бадарч өвөр дэх буугаа тэмтрэн үзлээ. Н. Банзрагч. Зам., дайчин нөхөр (дайн байлдаан, ажил хөдөлмөр дунд хамт байгаа нөхөр) - Дайчин нөхөр минь бидэнтэй хамт эсэргүү нартай тэмцэхээр буугаа дахин барьж цэргийнхээ жагсаалд эргэн орно байгаа гэв. Н. Банзрагч. Зам., дайчин манлай (шалгарсан манлай), дайчин туг (дайн байлдаан, хөдөлмөр зэрэгт уриалан дуудсан сүлд туг), дайчин хиа (бие хамгаалах шадар хиа) - Дайчин хиа ганцаараа арван төвд цэрэгтэй байлдаж сэлмээ гайхамшигтай чадамгайгаар эргүүлнэ. Б. Ринчен. Цогт тайж., дайчин эр (а. Цэрэг эр; б. Махруу эр) - Тэр бол эх орныхоо төлөө тэмцэж явсан дайчин эрийн нэгэн билээ. Л.Дашням. Нялх ногоо;
--oOo--