[буриад аялгуу] (гүндүү) 1. Гүнзгий, үндэстэй: гүндүү бодол (гүнзгий бодол), гүндүү хүн (бодолтой хүн) - Гүдүү цаагуур нь битгий бодоорой; 
2. Лут, лужир, мундаг: том чулуу гүндүүгээр унах (том чулуу нүжигнэж унах); 
3. Ичгүүргүй, сонжуургүй: гүндүү муухай (сонжуургүй муухай), гүндүү нүүртэй (ичгүүргүй нүүртэй) [Г.Гантогтох. БAT]. ()